Door Tiphaine

Moestuintje als zandbak

Sinds eind 2019 ben ik de trotse huurder van een moestuintje van 70m2 groot bij de Volkstuinvereniging Hof van Zuid.
“Moestuintje” is misschien niet de meest geschikte naam voor deze experimentele en eigenzinnige lap grond vol bloemen, onkruid en hier en daar een verdwaalde groente (die laatste vooral dankzij mijn tijdelijke mede-tuinier Nicole). Hoewel ik blij word van een handvol radijsjes, een paar courgettes, een emmer aardbeien of een zak vol aardappels en boontjes voor het avondeten, is mijn hoofddoel vooral om te ontspannen, te experimenteren met permacultuur en compost, en te genieten van de tuinvriendjes: vogels, libellen, bijen en vlinders. En natuurlijk lekker met de blote handen in de aarde wroeten!

Bekend gezicht

Op een avond liep ik langs een andere tuin en tot mijn verbazing zag ik daar een collega! Grappig toch? Al die jaren hadden we elkaar daar nog nooit gezien, terwijl hij er al langer zit en ik altijd langs zijn tuin moet lopen.
“Wil je mijn tuintje zien?” vroeg hij.
Ja, dat wilde ik zeker! Altijd leuk om inspiratie op te doen bij mede-tuinders!
“Oh, wat cool, je hebt een vijver!” merkte ik op. Ik ben gek op watersalamanders, kikkers en padden! (Levend, hè! Niet op mijn bord. Zo Frans ben ik nou ook weer niet.)

‘You showed me yours, I’ll show you mine’ 😄

“Wil je mijn tuintje ook zien?” vroeg ik. Natuurlijk wilde mijn collega dat.
“Ah, en jíj hebt geen vijver!” merkte hij op. Nee, dat klopt. Waarom eigenlijk niet? dacht ik ineens. 🤔 Het zou mooi passen in dat hoekje vol onkruid, waar ik toch niks mee doe omdat de lage vlinderstruik (die te mooi en leuk is om het weg te doen) mij in de weg staat.

Impuls

De volgende middag dat ik naar de moestuin ging, had ik alle intenties om een bedje onkruidvrij te maken om – eindelijk – boerenkool te zaaien voor de winter. Maar daar kwam niks van terecht! Ik had net een voet in de tuin gezet toen ik spontaan besloot om het saaie onkruidveld om te toveren tot een leuk vijvertje! Hup! Ik ging er meteen mee aan de slag. Enkele uren later was mijn droomvijvertje al een feit.

Zo gezegd, zo gedaan

Wát? Kan dat zomaar?! Oh, ja hoor. Een eenvoudig vijvertje aanleggen is niet meer dan een gat graven, het bekleden met vijverfolie, en het volgooien met (grond)water. Enkele zuurstofplantjes erbij. Et voilà.
De kikkers, padden en watersalamanders komen vanzelf. Net als de begroeiing rondom de vijver, die voor schaduw en schuilplekken zorgt. En je krijgt er zoveel voordelen en plezier van. 🐸🦋🦎💦

Makkie, toch?!