Door Gönül

In een wereld van overvloedige consumptie en een wegwerpcultuur, nodig ik jullie uit om jullie relatie met jullie spullen vanuit een ander perspectief te bekijken.

Denk even aan die oude bank van 25 jaar waarop je vaak hebt gezeten, een getuige van zowel je blije als verdrietige momenten. Die prachtige rode suède bank waarop je soms huilend in slaap bent gevallen of door intense blijdschap vaak op hebt gesprongen. Zou je ervoor kiezen deze bank als afval weg te gooien of haar levensduur te verlengen door te herstofferen? En denk aan je wandelschoenen die al jarenlang je stappen begeleiden. Ze dragen niet alleen de last van jouw avonturen, maar zijn ook getuige geweest van de ups en downs van jouw levensreis.

Wandelschoenen

Ik loop al 22 jaar met dezelfde wandelschoenen, gekocht in Enschede toen ik net in Nederland kwam wonen. Ik houd van wandelen en mijn wandelschoenen hebben veel meegemaakt. Ze hebben vele verhalen van blijdschap en verdriet gehoord, en al deze herinneringen koester ik. Mijn wandelschoenen zie ik als een onderdeel, een verlengstuk van mijn leven, en daarom koester ik ze en zorg ik goed voor ze.

Zorg en Liefde

Als we ervoor kiezen onze spullen te koesteren zoals we onze herinneringen koesteren, met zorg en liefde, hoe zouden we ze dan zien en behandelen? Laten we verhalen creëren die niet alleen in onze harten blijven, maar ook in de spullen die we kiezen te behouden. Stap voor stap kunnen we samen een leven van betekenis opbouwen, waar elk voorwerp een getuige is van onze unieke reis.

Wat is jullie meest gekoesterde bezit dat getuige is geweest van je bijzondere momenten en herinneringen?