Door Eefje

Op mijn weg naar een duurzamere leefstijl is tot mijn verrassing de leukste ‘stap’ die ik gezet heb ook de kleinste stap, met een heel grote positieve impact. Maar niet alles is hosanna, helaas.

In 2020 heb ik de KettingKledingRuil (Clothing Loop) ontdekt en ik vind dat GE-WEL-DIG!!!
En wel hierom:

• Geld. Mijn kledingkast is gevuld met GRATIS leuke kleding! Geld is zelden mijn drijfveer, maar geldbesparing maakt deze stap eerlijk gezegd wel super interessant. En bovendien heb ik nooit meer een ‘miskoop’.
  
• Gemak. De ruilkleding wordt in een grote tas gewoon bij mij thuis geleverd door een buurtgenoot. Ik kan dus op mn dooie gemakje de kleding in de tas bekijken, passen en zelfs tijdelijk bewaren als ik twijfel of ik het wel ga dragen in de praktijk. Als dat laatste niet het geval is, geef ik het kledingstuk in een volgende tas weer mee. En die hoef ik dan maar een paar straten verderop af te leveren bij de volgende deelnemer!
  
• Genot. Oh, wat een feest is het om de vrijheid te hebben iets uit de tas te houden wat je never nooit zelf zou (durven) kopen of geld voor over hebt, en zo je stijl te verbreden. Ik heb al zoveel kledingstukken al dan niet tijdelijk gedragen waar ik in een kledingwinkel niet eens naar zou kijken maar die me verrassend leuk staan!
  
• Goed gevoel. Naast dat ik me goed voel in de uit de ruiltas gekozen kleding, geeft het me ook een heel goed gevoel dat ik iets draag wat al bestond. Dat er dus niet opnieuw grondstoffen en een veelal mens-uitbuitend en milieuvervuilend proces nodig waren om voor mij nieuwe kleding te produceren. Daarnaast is er ook geen sprake van vervuilend transport of overmatige verpakking. En dat iemand anders weer blij wordt van míjn ‘preloved’ kleding, is echt een kers op de Goed Gevoeltaart!

Tot zover de ‘Kleding-Kick’.

Maar vanwaar dan die ‘Denim-Dip’ in de titel?

Ik ben een jeans drager. Ik heb ze in zwart, wit, grijs, lichtblauw, donkerblauw; skinny, bootcut, flared en wijd. Allemaal al jaren oud, vanuit de tijd dat ik nog onwetend nieuwe kleding kocht. En dat betekent dat ik inmiddels een paar van mijn spijkerbroeken al zó vaak naar de kledingreparatie heb gebracht dat ze eigenlijk bijna niet meer te dragen zijn. Mijn lichtblauwe favoriet scheurt na elke reparatie weer op een nieuw plekje, dus het werd tijd voor een ‘nieuwe’.

‘Nieuwe’ tussen aanhalingstekens, want bij voorkeur koop ik geen nieuwe kleding meer nu ik weet wat daarvan de impact is én hoeveel goede en mooie kleding in ruiltassen en tweedehands kledingwinkels ligt. Maar hoewel er zelfs een speciale denim-ruiltas rondgaat, is het me nog niet gelukt een passende jeans uit de tassen te vissen. En dat heeft met mijn postuur te maken: langere benen dan de gemiddelde deelnemer blijkbaar.

Om die reden heb ik zoekopdrachten bij Vinted en Marktplaats ingesteld, en ben ik bij kringloop- en tweedehands kledingwinkels gaan struinen. Op zoek naar een goede vervanger van mijn lievelingsbroek.

Tevergeefs… Vandaar dus de Denim-Dip, want na lang zoeken, heb ik besloten dan tóch maar nieuw te kopen. En ik vind het interessant om te merken dat ik daarvan stevig baal, want wat een verandering is dat ten opzichte van hoe ik een paar jaar geleden nog met plezier nieuwe kleding kocht…

Bewust kopen

Om mijn impact met mijn aankoop alsnog zo klein mogelijk te houden en mijn geweten wat te sussen, heb ik dus alleen gezocht naar duurzame jeansmerken, zoals MUD-jeans, Kuyichi en Armed Angels. Nu maar hopen dat mijn nieuwe Kuyichi weer jáááren meegaat!