De Kleding-Kick en de Denim-Dip blog

De Kleding-Kick en de Denim-Dip

Door Eefje

Op mijn weg naar een duurzamere leefstijl is tot mijn verrassing de leukste ‘stap’ die ik gezet heb ook de kleinste stap, met een heel grote positieve impact. Maar niet alles is hosanna, helaas.

In 2020 heb ik de KettingKledingRuil (Clothing Loop) ontdekt en ik vind dat GE-WEL-DIG!!!
En wel hierom:

  • Geld. Mijn kledingkast is gevuld met GRATIS leuke kleding! Geld is zelden mijn drijfveer, maar geldbesparing maakt deze stap eerlijk gezegd wel super interessant. En bovendien heb ik nooit meer een ‘miskoop’.
  • Gemak. De ruilkleding wordt in een grote tas gewoon bij mij thuis geleverd door een buurtgenoot. Ik kan dus op mn dooie gemakje de kleding in de tas bekijken, passen en zelfs tijdelijk bewaren als ik twijfel of ik het wel ga dragen in de praktijk. Als dat laatste niet het geval is, geef ik het kledingstuk in een volgende tas weer mee. En die hoef ik dan maar een paar straten verderop af te leveren bij de volgende deelnemer!
  • Genot. Oh, wat een feest is het om de vrijheid te hebben iets uit de tas te houden wat je never nooit zelf zou (durven) kopen of geld voor over hebt, en zo je stijl te verbreden. Ik heb al zoveel kledingstukken al dan niet tijdelijk gedragen waar ik in een kledingwinkel niet eens naar zou kijken maar die me verrassend leuk staan!
  • Goed gevoel. Naast dat ik me goed voel in de uit de ruiltas gekozen kleding, geeft het me ook een heel goed gevoel dat ik iets draag wat al bestond. Dat er dus niet opnieuw grondstoffen en een veelal mens-uitbuitend en milieuvervuilend proces nodig waren om voor mij nieuwe kleding te produceren. Daarnaast is er ook geen sprake van vervuilend transport of overmatige verpakking. En dat iemand anders weer blij wordt van míjn ‘preloved’ kleding, is echt een kers op de Goed Gevoeltaart!

Tot zover de ‘Kleding-Kick’.

Maar vanwaar dan die ‘Denim-Dip’ in de titel?

Ik ben een jeans drager. Ik heb ze in zwart, wit, grijs, lichtblauw, donkerblauw; skinny, bootcut, flared en wijd. Allemaal al jaren oud, vanuit de tijd dat ik nog onwetend nieuwe kleding kocht. En dat betekent dat ik inmiddels een paar van mijn spijkerbroeken al zó vaak naar de kledingreparatie heb gebracht dat ze eigenlijk bijna niet meer te dragen zijn. Mijn lichtblauwe favoriet scheurt na elke reparatie weer op een nieuw plekje, dus het werd tijd voor een ‘nieuwe’.

‘Nieuwe’ tussen aanhalingstekens, want bij voorkeur koop ik geen nieuwe kleding meer nu ik weet wat daarvan de impact is én hoeveel goede en mooie kleding in ruiltassen en tweedehands kledingwinkels ligt. Maar hoewel er zelfs een speciale denim-ruiltas rondgaat, is het me nog niet gelukt een passende jeans uit de tassen te vissen. En dat heeft met mijn postuur te maken: langere benen dan de gemiddelde deelnemer blijkbaar.

Om die reden heb ik zoekopdrachten bij Vinted en Marktplaats ingesteld, en ben ik bij kringloop- en tweedehands kledingwinkels gaan struinen. Op zoek naar een goede vervanger van mijn lievelingsbroek.

Tevergeefs… Vandaar dus de Denim-Dip, want na lang zoeken, heb ik besloten dan tóch maar nieuw te kopen. En ik vind het interessant om te merken dat ik daarvan stevig baal, want wat een verandering is dat ten opzichte van hoe ik een paar jaar geleden nog met plezier nieuwe kleding kocht…

Bewust kopen

Om mijn impact met mijn aankoop alsnog zo klein mogelijk te houden en mijn geweten wat te sussen, heb ik dus alleen gezocht naar duurzame jeansmerken, zoals MUD-jeans, Kuyichi en Armed Angels. Nu maar hopen dat mijn nieuwe Kuyichi weer jáááren meegaat!

Je weet dat je een zero waster bent als

Je weet dat je een zero waster bent als…

Door Eefje

Je weet dat je een zero waster bent als je bij de (tweedehands en uit de jaren ‘80?) tent opeens het volgende beseft:

  • het haarelastiekje in je haar heb je ooit gevonden op straat
  • ⁠het leuke shirtje en de toevallig heel bijpassende korte broek komen beiden van de kledingruil, net als je vest en trui trouwens
  • ⁠de bikini die je daaronder aan hebt, is van het duurzame merk Inaska Swimwear
  • ⁠en de teenslippers met natuurlijk rubber en kurk – en dus plasticvrij – zijn van het duurzame merk Asportuguesas
  • ⁠vanwege de – onhandig getimede – menstruatie, draag je een wasbaar inlegkruisje van ImseVimse en een disc van Lotties
  • ⁠de trouwring aan je vinger was 13 jaar geleden weliswaar nieuw gekocht vóór het zero waste bewustzijn, maar was en is natúúrlijk wel bedoeld voor duurzaam gebruik 😉
  • ⁠je twijfelt tussen een puzzel doen in dat dikke puzzelboek uit de vorige eeuw dat in de inboedel zat van je overleden familielid en dat al een paar jaar elke vakantie meegaat, of lezen in die doorgegeven thriller die je schoonvader van de rommelmarkt heeft, of toch in het nieuwe boek van Manu Busschots ‘Van Duurzaamheid naar Deep Change’

😁😁😁

PS: heel veel ingesleten zero waste gewoontes gaan ook op vakantie ‘mee’, en een groot deel van de kampeeruitzet is meerdehands/hergebruikt/geleend/plasticvrij, maar in sommige gevallen zijn we minder kritisch in onze keuzes dan thuis en dat is oké 👍🏻

Kittens Blog Villeperdue

De kittens

Door Tiphaine

Villeperdue

Een à twee keer per jaar gaan we op vakantie naar mijn familie in Frankrijk. Mijn vader woont in een afgelegen gehucht, toepasselijk genaamd Villeperdue (“Verloren dorp”), in een oud huis met meerdere vervallen schuurtjes, nog vol met oude spullen en ongebruikte materialen, en met kapotte houten deuren, gaten in de muren, plafonds en vloeren, en overal kiertjes en valkuilen. Die verlaten schuilplaatsen zijn een paradijs voor boerenzwaluwen, katten, ratten en allerlei andere dieren en insecten. Deze boel is zelden door mijn vader of wie dan ook verstoord, totdat onze jongste vanochtend gealarmeerd naar huis rende, roepend: “Ik hoor kittens in nood in de schuur! Kom helpen!”

De vondst

Ik liep achter onze zoon aan en trad voorzichtig een zolder binnen waarvan ik de ruimte van de schuur eronder door de vloer heen kon zien. Het kittengeschreeuw kwam van alle kanten. Op een muurtje, onder het plafond, naast oude smerige tuinmiddelen, onder een stapel oude planken, en onder een reusachtige stapel bric-à-brac. Minstens drie, misschien zelfs vier kittens…? We konden bij één kitten komen, op het muurtje. Een schatje van ongeveer een week oud (snel geschat), kon amper de ogen open doen. De moeder, een broodmagere zwerfkat, liet zich even zien toen ze via een zijingang wegvluchtte.

De zolder des doods of de zolder des levens

In een poging om de andere twee (of drie?) kittens te vinden, om te zien of ze wel op een veilige plek lagen, ontdekte ik een heel skelet van een vogel. Tja, die schuurtjes zijn natuurlijk net zo goed een heilige plek voor het leven als een duistere ruimte om dood te gaan. De kittens liggen er goed verstopt totdat ze groeien en aansterken, of zijn juist makkelijke prooien voor grotere dieren die op de loer liggen. En zodra ze een beetje rond gaan lopen, gaan ze een gevaarlijke ruimte vol valkuilen bewandelen.

De natuur zijn gang laten gaan

Terwijl onze eerste ingeving was om alle kittens bij elkaar te zoeken en ze in een veilige mand of doos met een comfortabel dekentje te zetten, werd dit door mijn man en vader afgeraden:

  1. Moeder Poes had de kittens expres verstopt en die ene, met wie ik al een kwartier aan het knuffelen was, heb ik waarschijnlijk juist helemaal niet geholpen door hem op te pakken en te verplaatsen. Het beste was om deze schatjes met rust te laten.
  2. Vermoedelijk is Moeder Poes een zwerfkat, maar in deze natuurlijke omgeving, hoe zwaar dan ook in het begin, heeft ze alles wat ze nodig heeft om te overleven. We hadden haar niet per se een beter leven gegeven door haar op te vangen.

Het advies was dus om de natuur zijn gang te laten gaan. Eten en gegeten worden, dat is de natuurlijke kringloop op het land; dat moesten we niet verstoren. Alhoewel ik in de tuin of moestuin goed de natuur de vrije hand kan geven, is het nu een andere zaak. Hoe hartverscheurend om deze kleine zieltjes de hele tijd te horen roepen van onder een stapel rommel.

De gulden middenweg

We zochten naar een compromis, daar zijn we de afgelopen jaren beter in geworden: als we de kittens niet rechtstreeks mochten helpen, dan misschien de moeder wel! Vanaf nu krijgt ze van ons eten en drinken, om te zorgen voor rust en goede voeding, ook voor haar kittens.

Zero waste

Hoe dit verhaal afloopt, vraag ik mij ook af. Al voel ik mij onrustig en pessimistisch over een goed einde. Maar dit roept vooral veel vragen in mij op over de macht van de mens en onze constante bemoeienis met de natuur en de dierlijke rijkdom, goed of kwaad bedoeld.
Wat hoort bij ‘zero waste’? Helemaal niets doen, of juist ingrijpen?


Update 10 augustus 2024:

Fail of goede actie, het is hoe je het zelf bekijkt. We hebben toch besloten om in te grijpen en de kittens te helpen. Eerst alleen met extra (fles)voeding en, nadat het duidelijk was dat de moederpoes niet aanwezig was, ook met het vinden van een gastgezin dat voor de kittens gaat zorgen totdat ze groot genoeg zijn om geadopteerd te worden.
Ze zijn nu in veiligheid en er wordt goed voor hen gezorgd.  🐈🐾🧡

Onkruid eruit, vijver erin!

Door Tiphaine

Moestuintje als zandbak

Sinds eind 2019 ben ik de trotse huurder van een moestuintje van 70m2 groot bij de Volkstuinvereniging Hof van Zuid.
“Moestuintje” is misschien niet de meest geschikte naam voor deze experimentele en eigenzinnige lap grond vol bloemen, onkruid en hier en daar een verdwaalde groente (die laatste vooral dankzij mijn tijdelijke mede-tuinier Nicole). Hoewel ik blij word van een handvol radijsjes, een paar courgettes, een emmer aardbeien of een zak vol aardappels en boontjes voor het avondeten, is mijn hoofddoel vooral om te ontspannen, te experimenteren met permacultuur en compost, en te genieten van de tuinvriendjes: vogels, libellen, bijen en vlinders. En natuurlijk lekker met de blote handen in de aarde wroeten!

Bekend gezicht

Op een avond liep ik langs een andere tuin en tot mijn verbazing zag ik daar een collega! Grappig toch? Al die jaren hadden we elkaar daar nog nooit gezien, terwijl hij er al langer zit en ik altijd langs zijn tuin moet lopen.
“Wil je mijn tuintje zien?” vroeg hij.
Ja, dat wilde ik zeker! Altijd leuk om inspiratie op te doen bij mede-tuinders!
“Oh, wat cool, je hebt een vijver!” merkte ik op. Ik ben gek op watersalamanders, kikkers en padden! (Levend, hè! Niet op mijn bord. Zo Frans ben ik nou ook weer niet.)

‘You showed me yours, I’ll show you mine’ 😄

“Wil je mijn tuintje ook zien?” vroeg ik. Natuurlijk wilde mijn collega dat.
“Ah, en jíj hebt geen vijver!” merkte hij op. Nee, dat klopt. Waarom eigenlijk niet? dacht ik ineens. 🤔 Het zou mooi passen in dat hoekje vol onkruid, waar ik toch niks mee doe omdat de lage vlinderstruik (die te mooi en leuk is om het weg te doen) mij in de weg staat.

Impuls

De volgende middag dat ik naar de moestuin ging, had ik alle intenties om een bedje onkruidvrij te maken om – eindelijk – boerenkool te zaaien voor de winter. Maar daar kwam niks van terecht! Ik had net een voet in de tuin gezet toen ik spontaan besloot om het saaie onkruidveld om te toveren tot een leuk vijvertje! Hup! Ik ging er meteen mee aan de slag. Enkele uren later was mijn droomvijvertje al een feit.

Zo gezegd, zo gedaan

Wát? Kan dat zomaar?! Oh, ja hoor. Een eenvoudig vijvertje aanleggen is niet meer dan een gat graven, het bekleden met vijverfolie, en het volgooien met (grond)water. Enkele zuurstofplantjes erbij. Et voilà.
De kikkers, padden en watersalamanders komen vanzelf. Net als de begroeiing rondom de vijver, die voor schaduw en schuilplekken zorgt. En je krijgt er zoveel voordelen en plezier van. 🐸🦋🦎💦

Makkie, toch?!

What’s love got to do with it?

Door Gönül

In een wereld van overvloedige consumptie en een wegwerpcultuur, nodig ik jullie uit om jullie relatie met jullie spullen vanuit een ander perspectief te bekijken.

Denk even aan die oude bank van 25 jaar waarop je vaak hebt gezeten, een getuige van zowel je blije als verdrietige momenten. Die prachtige rode suède bank waarop je soms huilend in slaap bent gevallen of door intense blijdschap vaak op hebt gesprongen. Zou je ervoor kiezen deze bank als afval weg te gooien of haar levensduur te verlengen door te herstofferen? En denk aan je wandelschoenen die al jarenlang je stappen begeleiden. Ze dragen niet alleen de last van jouw avonturen, maar zijn ook getuige geweest van de ups en downs van jouw levensreis.

Wandelschoenen

Ik loop al 22 jaar met dezelfde wandelschoenen, gekocht in Enschede toen ik net in Nederland kwam wonen. Ik houd van wandelen en mijn wandelschoenen hebben veel meegemaakt. Ze hebben vele verhalen van blijdschap en verdriet gehoord, en al deze herinneringen koester ik. Mijn wandelschoenen zie ik als een onderdeel, een verlengstuk van mijn leven, en daarom koester ik ze en zorg ik goed voor ze.

Zorg en Liefde

Als we ervoor kiezen onze spullen te koesteren zoals we onze herinneringen koesteren, met zorg en liefde, hoe zouden we ze dan zien en behandelen? Laten we verhalen creëren die niet alleen in onze harten blijven, maar ook in de spullen die we kiezen te behouden. Stap voor stap kunnen we samen een leven van betekenis opbouwen, waar elk voorwerp een getuige is van onze unieke reis.

Wat is jullie meest gekoesterde bezit dat getuige is geweest van je bijzondere momenten en herinneringen?

Natuurlijke anti-muggen spray blog

Anti-muggen spray

Door Ingrid

Zo maak je je eigen natuurlijke anti-muggen spray

Ik heb altijd last van die vervelende muggen! Of ik nu in Nederland ben of op vakantie, ze weten me altijd te vinden. DEET-middeltjes zijn niet echt mijn ding. In het buitenland kun je zelfs varianten met 50% DEET kopen, maar het voelt zo chemisch aan. En dat spul prikt in je ogen, ruikt niet lekker en kan zelfs plastic laten smelten! En dan is het ook nog giftig voor dieren, dat kan toch nooit goed zijn voor mij?
Tijdens mijn laatste vakantie ontdekte ik een natuurlijke anti-muggenspray, gemaakt door een lokale dame. Het werkte geweldig, was door de esoterische oliën lekker voor mijn huid en het rook nog lekker ook. Eenmaal thuis besloot ik me te verdiepen in natuurlijke middeltjes tegen muggen en ging op zoek naar een recept om zelf een spray te maken.

Maar eerst, waarom word ik altijd gestoken door een mug?
Muggen hebben een goede neus en komen af op lichaamsgeuren, warmte en koolstofdioxide. Ze ruiken ons zelfs op wel 70 meter afstand! Iedereen ruikt anders en produceert verschillende hoeveelheden CO2, dus dat verklaart waarom ze sommige mensen meer prikken dan anderen. Misschien vinden ze mij gewoon ‘lekker’ ruiken.

Muggen op een natuurlijke manier om de tuin leiden

Dus zit er maar een ding op. De reukzin van de muggen inzetten voor een tegenaanval. Ik ga ze om de tuin leiden met luchtjes waar ze niet van houden. Zo houden muggen bijvoorbeeld niet van munt, eucalyptus en citrusgeuren. Laten deze geuren nou allemaal in de spray zitten die ik op vakantie had gekocht. Dus kom maar op met dat recept voor een spray.

DIY: Zo maak je je eigen natuurlijke anti-muggen spray

Voor het maken van een effectieve en gifvrije antimuggenspray blijk ik niet zoveel nodig te hebben. Bij Dille en Kamille haal ik een kleine reusable sprayfles en een paar esoterische oliën. Deze kan ik met elkaar mengen et voilà. De muggen weten mij niet meer te vinden.

Het recept voor de antimuggenspray:

• Vul een sprayflesje van 75 ml voor de helft met gedestilleerd water.
• Voeg 10 druppels citronella-olie (citroen of lemongrass kan ook), 10 druppels lavendelolie en 10 druppels eucalyptus of pepermuntolie toe aan het water. Pas op: Gebruik geen Eucalyptus of munt olie voor kinderen onder de drie jaar. Deze geuren zijn iets te heftig voor de jonge longen.
• Schud voor gebruik het flesje goed om de oliën te mengen met het water.
• Spray de antimuggenspray op je huid.

Simpel toch? Met deze eigen antimuggenspray kan ik heel eenvoudig en op een natuurlijke manier mezelf beschermen tegen die irritant zoemende en bijtende bloedzuigers…

Tenslotte, nog een paar weetjes over de mug

 Wist je dat alleen de vrouwtjes bijten? Zij hebben (ons) bloed nodig om de eitjes te laten ontwikkelen.
 In de slaapkamer kun je ook kruiden naast je bed zetten tegen muggen, zoals tijm, rozemarijn, lavendel, citroenmelisse, basilicum en munt. Naast mijn bed staat een heerlijk ruikende citroenplant.
 Muggen houden ook niet van wind, dus ik heb een ventilator aan mijn voeteneind staan.
 En ze komen af op donkere kleding, drie keer raden welke kleuren ik draag?
 En natuurlijk helpt een hor, klamboe of t-shirt met lange mouwen en lange broek ook altijd.

Toch een bult?

Natuurlijke oplossingen voor muggenbeten zijn onder andere:
• Koelen; leg een ijsblokje op de beet om de jeuk en zwelling te verminderen.
• Appelazijn: Dep wat appelazijn op de beet met een wattenschijfje om jeuk en zwelling te verminderen.
• Aloë Vera: Smeer Aloë Vera gel rechtstreeks op de beet om de huid te kalmeren en irritatie te verminderen.
• Havermout: Maak een pasta van gemalen havermout en water en breng dit aan op de beet om jeuk te verlichten.
• Tea tree olie: Breng een kleine hoeveelheid tea tree olie aan op de beet om ontstekingen te verminderen en de genezing te versnellen.
• Kamille thee: Maak een sterke kamille thee en laat deze afkoelen. Breng de thee aan op de beet met een wattenschijfje om jeuk en irritatie te verminderen.

Laat het muggenseizoen maar beginnen. Ik ben er klaar voor!

De Weegschaal blog

De Weegschaal

Door Tiphaine

Afgelopen zondag toen onze oudste zoon op de weegschaal ging staan, explodeerde het. De weegschaal, hé, niet onze zoon. Zomaar… PATS! In duizenden stukjes! 💥

“Hahaha! Dikzak!” riepen mijn man en ik in koor. Onze zoon is superslank en bestaat eigenlijk alleen maar uit spier en bot, dus hij kon er ook wel om lachen. 😄 Maar alhoewel ik een grote fan ben van puzzelen, had ik weinig zin om deze weer in elkaar te zetten! 😜 De enige optie was dus om een nieuwe te kopen. Nou ja, ‘nieuw’… Tweedehands, uiteraard.

Kringloper

De kringloopwinkel Foenix aan de Vlijtseweg ligt precies op mijn fietsroute van gisterenmiddag, tussen twee afspraken in het centrum en in Noord. Ideaal. Weer zo’n voordeel van een ervaren kringloper zijn: je vindt wat je zoekt in no time. Gisteren kon ik kiezen uit vijf fraaie weegschalen, allemaal digitaal. Geen ouderwetse analoge modellen met een wijzer die gauw een kilo of twee scheelt (helemaal ‘s ochtends zonder bril op 😂).

Kringloopspullen zijn als een doos chocolaatjes…

Het leuke (of irritante, het is maar hoe je het bekijkt) aan tweedehands spullen is dat ze vaak niet meer in de originele verpakking zitten. Logisch ook, wie bewaart nou de kartonnen doos en handleiding van zijn weegschaal? Tenzij je een kenner bent, is het dus altijd een verrassing welk product je precies koopt. Ja, met een korte zoekactie op Ecosia kom je meestal snel achter wat het is, maar op dat moment had ik daar geen tijd voor en eerlijk gezegd ook geen zin in. Dus pakte ik de eerste de beste van de stapel. Hij leek ook vrijwel op onze oude qua kleur en stijl, dus vooruit!

Omdat er geen batterij in zat, wilde ik hem even laten testen bij de balie van het Repair Café, maar dat bleek niet nodig te zijn. Alle elektronische apparaten worden zorgvuldig getest voordat ze weer in de verkoop gaan. En er is een garantie van 48 uur. Voor alle zekerheid en vooral omdat ik nieuwsgierig was naar het oordeel van deze ‘nieuwe’ tweedehands weegschaal, ging ik er die avond op staan.

De slimme weegschaal

Wat bleek? Ik had voor maar €3,50 een “slimme weegschaal” gekocht, met alle poespas. Naast het meten van je gewicht, geeft deze weegschaal een complete lichaamsanalyse met berekeningen van je vochtgehalte, spiermassa, botmassa, vetpercentage, caloriebehoefte en BMI.

“Ach joh! Wat leuk, dit!” riep ik, toen ik eraf stapte. De weegschaal bleef maar doorgaan met zijn berekeningen. BMI: 25.5 – OVERFAT .

“Biatch!” 🤬

Ja, ‘tuurlijk weet ik allang dat ik geen zero waist zero waster ben, maar die weegschaal hoeft mijn dikke reet niet zo in mijn face te gooien. Hmmpff. Some truths are better left unsaid. 🙄

Gelukkig zag ik ook een aantal tweedehands hometrainers, gewichten, kettlebells en andere martelwerktuigen sportaccessoires en toestellen in de kringloopwinkel staan… 😅