Januari 2022 – Wendy
Zwerf Afval Pakkers (ZAPpers) zijn mensen die zich vrijwillig inzetten voor een schone leefomgeving, door zwerfafval aan te pakken op verschillende manieren: door in het bos of in de stad te gaan ‘plandelen’, door te gaan ‘ploggen’ of door een straat te adopteren, alleen of met een groepje inwoners.
Iedere maand zetten we een bijzondere (groep) ZAPper(s) in het zonnetje. Deze maand staat Wendy, (wijkbewoner & ZAPper in Woudhuis) in het zonnetje met een zelfgeschreven artikel over plandelen en ploggen in de wijken Woudhuis-Osseveld! ☀️👏
“Het verbaasde mij al langere tijd hoeveel rommel er op straat lag, in de goot, in de berm, in de greppel en in de sloot. Tijdens mijn hardlooprondes nam ik steeds vaker een plastic zak mee. Alles raapte ik op…alhoewel, bijna alles ☺. Met blote handen, geen bescherming. Ach, die goeie ouwe tijd. Geen vrees (of besef) voor besmetting of andere narigheid. Gewoon doen. Thuis de handen weer wassen. Daar kwam later een grijpstok van de Welkoop bij en handschoenen. Wel zo fris. En wel zo veilig. Zo liep ik regelmatig mijn ronde door het Woudhuis bos en langs de buitenwegen tussen de A50 en Teuge-Twello. In mijn fietsmandje lag inmiddels ook standaard een plastic tas waar ik onderweg de gevonden lege blikjes en flesjes in deed. De struiken langs de rode fietspaden in Apeldoorn stonden (en staan) altijd wel garant voor een goede oogst.
Wanneer er op mijn route te veel rommel lag voor in mijn vuilniszak, keerde ik later terug met mijn fiets en fietskar of meldde ik het bij de Buitenlijn 14055. Onderweg leegde ik graag mijn vuilniszak in de spaarzame openbare prullenbakken langs mijn route. Erg spijtig dat de gemeente deze prullenbakken op mijn route heeft gesaneerd. Misschien werden ze te goed gebruikt☺.
Dode zwaan
Niet alles kon of wilde ik zelf opruimen; een gedumpt keukenblok, keukentegels, autobanden,
stoeltjes, bestrating restanten, tuinhekjes, een Käerger stofzuiger, matrassen en karton, een flinke rol vloerbedekking, vuurwerkverpakkingen en zelfs een dode (éénjarige) jonge zwaan. Ik had een tuinhuisje kunnen inrichten met al deze vondsten… Bizar. Die dode zwaan, dat raakte mij. Op de vindplek zitten geen zwanen, steken geen zwanen over. Zou deze hier gedumpt zijn? Gedumpt zoals de restanten van een maaltijd van een bekende fastfood keten. Sneu.
Natte voeten
Klein zwerfafval nam ik overigens zo goed als altijd mee. Geen greppel te diep, geen greppel te steil, of ik overwon deze wel. Soms keerde met natte voeten en schaafplekken op mijn benen en schenen huiswaarts. En dat allemaal voor een blikje ha ha ha!! En waar het mij te gortig was, vroeg ik mijn man Peter om mij te helpen…die springt toch net wat verder. Na het saneren van de prullenbakken op mijn route kwam er meer rommel mee naar huis.
Ploggen
Een ‘mede-moeder van het schoolplein’ vertelde mij, dat ze voor haar vereniging blikjes raapte, voor 5 cent per blikje. Echt begrijpen deed ik dit toen niet. Ik had ook nog niet gehoord of gelezen over Heel Apeldoorn Rein. Ik deed mijn ding en scheidde het gevonden zwerfafval thuis en verdeelde dit over de containers. In die tijd las ik over ‘ploggen’ en dacht ik, hé, dat doe ik ook! De wijkvrijwilligers van DenkTank Breed gaven ruchtbaarheid aan de inzamelactie Heel Apeldoorn Rein…help mee, verzamel zwerfafval en bewaar de blikjes en kleine pet flesjes, want die zijn geld waard. Aha! Het kwartje viel. En ja, ik ben nog uit een ander betaal-tijdperk, vandaar dat kwartje☺.
Clubkas spekken
Via diverse wijkgebonden zwerfafval opruimacties georganiseerd door DenkTank Breed attendeerde ik de handbalvereniging Achilles op deze ludieke en uiterst nuttige manier om de clubkas aan te vullen. Samen met Gerhard Spijkerbosch heb ik hier de schouders onder gezet. Best lucratief overigens☺. Gelukkig verzamelde hij de zakken met blikjes in zijn tuin en bracht hij regelmatig met een aanhangwagen de kostbare lading naar de gemeentewerf. In mijn tuin lagen ook regelmatig gevulde vuilniszakken van Heel Apeldoorn Rein te rijpen. Dat voelde echt goed….zwerfafval uit de goot, het bos, uit de weide, bosrand, berm en sloot en extra verdienste voor de club. Goede actie! Ik doneerde om en om de opbrengsten aan de handbalvereniging Achilles en DenkTank Breed. Iedereen blij
Van een boer die zijn weiland afval vrij maakte, kreeg ik een ‘ring’ om mijn vuilniszak aan te hangen. Reuze handig, maar ook erg zwaar. En een volle zak werd daarbij nog eens dubbel zo zwaar om mee te leuren. Gelukkig had Michel Buitenhuis, de coördinator van de zwerfafval opruimacties in onze wijk Osseveld-Woudhuis een alternatief; eenzelfde ‘ring’ gemaakt van de bovenzijde van een emmer. Hetzelfde principe, maar lichter in gewicht en dus praktisch!
Opruimacties in de wijk
Inmiddels organiseren wij in onze wijk elke maand een opruimactie. We rouleren door de wijk,
omdat we in elk wijkdeel meer gezicht en bekendheid willen geven aan deze actie. De ene maand starten we vanuit het Woudhuis, dan weer uit Osseveld-Oost of Osseveld-West. Inwoners en passanten spreken ons regelmatig aan en soms voelen zij zich ook aangemoedigd om een keer mee te doen. Veel bewoners ruimen op eigen initiatief al zwerfafval op, maar zij doen dit minder in verenigd verband. Dat bieden wij hen aan. Zo verspreidt deze actie zich over de wijk. En zo ruimen we samen de wijk op en geven we een schone wijk door aan onze bewoners.
Nog een bizarre vondst:
Ik vond heel veel kledinghangers, echt heel veel, op een vaste plek, verspreid over een paar weken. Geen zuivere koek dacht ik. Welke kledingwinkel zou leeggeplukt zijn? Ik heb het bij de politie gemeld. Maar ja, wat kan de politie hiermee? Op de route kan een keer extra worden gesurveilleerd, maar dat is het dan wel. Tot dat ik een ‘bonnetje’ vond. Niet zomaar een bonnetje, maar een zelf opgestelde overdrachtsverklaring van een wel erg dure en blitse auto…voor het luttele bedrag van 350 euro. Zonder de officiële papieren, want die zouden ‘bij een verhuizing’ verloren zijn gegaan, ja ja… Geen zuivere koffie…maar ja, wat moet je daarmee? Toch maar weer even de politie bellen. De centralist gaf aan dat we de papieren naar het bureau konden brengen. Oké. Manlief heeft de betreffende papieren naar het politiebureau gebracht en daarmee eindigt mijn verhaal. Het Woudhuis bos blijft een soort snelweg voor dump en dumper. En ik? Ik blijf gewoon opruimen, ploggen, melden en mijzelf regelmatig verbazen.
Tot ziens in de wijk!”
Tekst: Wendy Le Griep, ZAPper in Osseveld & Woudhuis